Over het Boeddhahuis
Het Boeddhahuis kent verschillende initiatiefnemers. Een daarvan is Marli Lindeboom van Kanzeon Zencentrum Rotterdam. In 2015 werd zij daarover geïnterviewd door Joop Ha Hoek van het Boeddhistisch Dagblad. Lees hier meer over boeddhisme in een wereldhavenstad, zitten en doen en het nu nog virtuele Boeddhahuis dat mogelijk ooit nog eens een fysiek gebouw wordt.
Hieronder doen Boeddhahuisgenoten verslag van hun bezoek aan een van de andere groepen.
———————————————————————————–
Gluren bij Nalandha Bodhi
Mijn naam is Joost Goemans, ik mediteer bij Nalandabodhi en was een van de organisatoren van de bijeenkomst op 13 oktober 2015, die we organiseerden voor de leden van de aangesloten groepen van het Boeddhahuis. Hieronder vindt u een verslag van deze bijeenkomst, maar eerst zal ik iets over mijzelf vertellen.
Via de HOVO (Hoger Onderwijs Voor Ouderen) Rotterdam heb ik een aantal jaren geleden aan het Boeddhisme kunnen ruiken. Dat beviel en geleidelijk ben ik me gaan realiseren dat het Boeddhisme dat heeft waar ik al jaren –misschien mijn hele leven al- naar op zoek was. De volgende stap was om de Boeddhistische richting te vinden die het beste bij mij paste. Dat was lastig zoeken, omdat er veel verschillende groepen zijn, en er op het internet in die tijd nog maar beperkte informatie op het internet te vinden was.
Het lezen van het boek “Rebel Buddha, a guide to a revolution of mind van Dzogchen Ponlop” heeft mij bij Nalandabodhi gebracht. Dzogchen Ponlop is de oprichter en leider van deze groep. Inmiddels drie jaar verder, met hard werken (mediteren, studeren, erover praten en nadenken) ben ik een blijer en vrijer mens geworden met meer innerlijke rust. En het boeddhistisch pad lopen bij Nalandabodhi bevalt me.
Elkaar leren kennen
De presentatie van Nalandabodhi op 13 oktober 2015 was een handreiking voor de mensen die op zoek zijn en die willen weten wat het Boeddhisme voor hen kan betekenen. Het is onze opzet dat meer groepen binnen het Boeddhahuis dit ook gaan doen. Daarbij wil ik hen graag behulpzaam zijn. Op die manier leren we elkaar beter kennen binnen de Boeddhahuis gemeenschap. En nog belangrijker; het kan de zoektocht voor anderen een klein stukje vergemakkelijken.
Praktisch boeddhisme
De presentatie werd grotendeels gegeven door onze hoofddocent Sebo Ebbens. Hij vertelde over Dzogchen Ponlop Rinpoche, de spirituele leider van Nalandabodhi die in Seattle in de VS woont. Daar is ook het Centrum van Nalandabodhi International. Dzogchen Ponlop Rinpoche is een traditiehouder van de Kagyü en Nyingma traditie binnen het Tibetaanse Boeddhisme.
Nalandabodhi staat een goed geaard, praktisch boeddhisme voor, waar je wat aan hebt in je dagelijks leven. Het is de bedoeling dat boeddhisme ons helpt om een goed en meedogend leven te leiden met minder gedoe en ongemak. Hoewel ons boeddhisme uit Tibet komt is de methodiek van studie en beoefening aangepast onze westerse cultuur. Meditatie is bij Nalandabodhi de centrale activiteit in het programma. Er bestaat ook een pad van beoefening. Dit pad heeft een gestructureerde opbouw met een grote verscheidenheid aan methodes van meditatie. Studeren versterkt het effect van de meditatie en geeft ons ook nuttige gereedschappen voor het dagelijks leven.
Uitgebreid programma
Nalandabodhi organiseert een groot aantal cursussen, studiedagen en meditatie bijeenkomsten. Het zeer gestructureerde programma voor het boeddhistisch pad staat de eerste 2 jaar bijna helemaal open voor niet leden. Het doel van het open aanbod is dat deelnemers zoveel informatie over het lopen van het boeddhistisch pad bij Nalandabodhi krijgen, dat zij t.z.t. gefundeerd kunnen beslissen of ze dit pad verder willen lopen. En ook lid worden. Dat kan natuurlijk ook eerder. 
Na de lezing van Sebo Ebbens vertelde een aantal leden wat hen aanspreekt bij het boeddhistisch pad bij Nalandabodhi. Daarbij beek dat de stapsgewijze goed gestructureerde aanpak een groot pluspunt was. En daarnaast de persoonlijke begeleiding voor leden en de mogelijkheid zelf de mate van intensiteit in het lopen van het pad te bepalen. Tenslotte werd het positief effect genoemd in het dagelijks leven en de eigen gemoedsrust.
Voor meer informatie over cursussen, deelname, tijden etc. kan men terecht op de website: http://nederland.nalandabodhi.org . Voor vragen of inschrijvingen kan gebruik gemaakt worden van ons e-mailadres: rotterdam@nalandabodhi.org
———————————————————————————————-
Gluren bij Vipassana Rotterdam
Daar zat ik dan op een dinsdagavond in Djoj. Twee maal veertig minuten mediteren en daartussenin veertig minuten langzame kinhin. Ik was een kwartier eerder gekomen om uitleg te krijgen waar het bij Vipassana omgaat. Ik had mijzelf voorgesteld als redacteur van de Nieuwsbrief van Zen Rotterdam. Simin Abravesh, de meditatieleidster en een deel van het bestuur gaven mij heel vriendelijk antwoord op al mijn vragen. Het blijkt eigenlijk niet eens zoveel anders te zijn dan bij Zen.
Op hun site www.vipassanarotterdam.nl kom ik de volgende alinea tegen: ‘Vipassana meditatie is een proces van zelfobservatie, met als doel de geest tot in de diepste lagen te zuiveren van negativiteit en onzuiverheden als woede, haat, hebzucht en angst. Naarmate de invloed hiervan zwakker wordt, komen positieve eigenschappen zoals liefde, mededogen, vreugde en wijsheid vanzelf tot ontwikkeling. De overeenkomst met Zen is dus contemplatie en introspectie, maar ook van de vergankelijkheid van alle dingen, leidend tot bevrijding’. Maar de vorm verschilt wel enigszins.
Vipassana betekent helder en precies inzicht in de ware natuur van de werkelijkheid van een “object”, waarbij elk object apart wordt waargenomen. Het gaat hierbij in het kort om: opmerkzaamheid, inzet of energie, concentratie, vertrouwen en inzicht.
Je observeert iets. Wat komt er binnen? Wat volgt daarop? Bijv. bij het hoorbewustzijn. Je gedachte concentreert zich op een “object” dat je oor hoort. Vervolgens benoem je dat. Later wordt dit een autonoom proces, waardoor je beter in contact komt met het Niet-Zelf. Geleidelijk aan identificeer je je niet meer met je zelf en je krijgt daardoor minder voorkeuren en afkeuren.
Het zitten gebeurt op rode kussens, en net als bij ons op zwarte matten, opgesteld in rechthoek, maar niet zo strak als bij ons. Gelukkig staat er een stoel voor mij klaar. Bij aanvang van de eerste meditatiefase wordt goede uitleg gegeven. De eerste 40 minuten kom ik goed door. Bij de kinhin lopen de ca. 13 deelnemers die tegenover elkaar zitten aan de lange zijde van de zaal, steeds tegen elkaar in. Op kousen of sokken. We moeten ons gedurende deze 40 minuten successievelijk concentreren op de voortgaande beweging van de voeten, daarna het optillen en dan de hele beweging van de voeten. Mijn doorgezakte voet begint op te spelen.
En wat het hoorbewustzijn betreft, genoeg geluiden van de krakende parketvloer!
De laatste 20 minuten van de tweede meditatiefase is een gevecht met mijzelf. Daarna volgt de metta meditatie. “Moge alle levende wezens inclusief mijzelf vriendelijkheid, liefde en geluk ervaren”. Heel mooi.
Dan wordt er thee rondgebracht. Een leuk idee! Er vindt een korte en levendige nabespreking plaats. Ik besluit open kaart te spelen t.o.v. de rest van de groep en vertel waarom ik kom. Gelach. “Spionage!”
Er worden nu wederzijds vragen gesteld. “Kent Vipassana koans?” “Nee, maar bij jullie (Zen) is er toch die koan: “Wat is het geluid van één klappende hand? Wat is daar de oplossing van?”
Ik zeg dat ik die niet meer weet maar dat je de oplossing zelf moet vinden.
Vipassana kent ook een lineage. Een belangrijke leraar die Vipassana in 1973 naar Nederland bracht, is Mettavihari(1942-2007), een Thaise Theravada monnik. Studie en verdieping vindt in weekends plaats en in korte en lange retraites in verschillende centra in Nederland, veelal o.l.v. door Mettavihari gekwalificeerde meditatieleraren. Daar worden soms ook soetra’s gezongen. De gezamenlijke bron van Therevada en Vipassana is de Satipatthana Soetra.
Op bovengenoemde site kom ik ook de term Boeddhahuis tegen. Een sympathiek idee om te vertellen over het mediteren in Rotterdam:
“Boeddhahuis is een netwerk van een aantal boeddhistische groepen in Rotterdam. Voorlopig zijn we actief via deze website. Daarnaast streven we naar meer samenwerking en uitwisseling. Dat willen we doen door het creëren van plekken in de stad waar je kunt mediteren voordat je naar je werk gaat. Maar ook door laagdrempelige evenementen te organiseren die aansluiten bij wat er in de stad leeft.
Rotterdammers hebben veel keus als het gaat om meditatie. Boeddhistische meditatiegroepen zijn geworteld in het oosten en combineren dat met westerse accenten en onderzoek naar wat hier past. Of het nu gaat om Tibetaans Boeddhisme, het Japanse Zen Boeddhisme of Vipassana uit India en Zuidoost-Azië. Deze website biedt informatie over een aantal Boeddhistische initiatieven in de stad. In de agenda staat een overzicht van hun activiteiten.
Met dank aan Simin Abravesh.
Prabodh Kenshin Jongepier
Redacteur van het blad Kanzeon van Zen Centrum Rotterdam
Interview met Simin Abravesh, meditatiebegeleidster Vipassana
Een jaar geleden, Simin, deed ik mee met een Vipassana meditatie in het centrum Djoj onder jouw leiding. Binnenkort (op 5 maart 2014) komt jouw Vipassana meditatiegroep naar ons Zencentrum (ZCR) op de Noordsingel.
Wat vind je van ons Zencentrum, Simin?
We zijn erg blij dat we in de mooi ingerichte ruimte van ZCR mogen mediteren. We hebben daar één keer gezeten op woensdag 18 december. Dat was een ‘proef avond’. Dat is ons zo goed bevallen dat we hebben besloten om onze vaste meditatie-activiteiten daar te doen plaatsvinden. Vanaf 5 maart zitten we daar elke woensdagavond (19:30- 21:30 uur).
We sluiten de avond meestal af met een metta meditatie (liefdevolle vriendelijkheid naar iedereen) en we praten wat na met thee. Minimaal één zondag per maand houden we een stiltedag of een geleide meditatie in het Zen centrum.
Op zondag 2 februari hadden we daar al een Stiltedag. De sfeer was heel fijn, heel stil. Ik kan voelen dat het als meditatiecentrum is gemaakt en dat er vaker gemediteerd wordt.
In juni komt er een tweedaags meditatieweekend.
Hoe ben je er toe gekomen om Vipassana te gaan doen?
Een vriendin van mij had tweeëntwintig jaar geleden een tiendaagse Vipassana retraite gedaan in India. Ik was toen onder de indruk van wat zij in de retraite had mee gemaakt en de inichten die ze had opgedaan. Dat was een zaadje wat later is uitgeroeid tot een sterke behoefte om te gaan mediteren.
Toen ben ik cursussen gaan volgen en ben ik steeds langer gaan zitten.
Het sluit goed aan bij hetgeen ik nodig heb en geeft mij meer inzicht in het leven. En ook niet onbelangrijk: ik heb altijd goede leraren gehad. Zo heb ik Mettavihari (1942-2007) ontmoet, die Vipassana naar Nederland bracht. Hij was als gast bij retraites aanwezig en hield Dharma talks. (Meer over Vipassana en Mettavihari: zie mijn artikel “Gluren bij de buren” in de Nieuwsbrief Lente 2013.) Op dit moment is Jotika Hermsen mijn leraar en begleider.
Het valt mij op dat dat jij jezelf meditatiebegeleidster noemt en geen meditatieleraar.
Om meditatieleraar te worden heb je meer ervaring nodig met langdurige en intensieve retraites en erkenning door een gekwalificeerde lerarengroep.
Tot slot bekijken we de “Stages of Meditative Concentration – The Nine Stages of Calm Abiding”. Hierin staan o.a. de voorwaarden om te kunnen mediteren; de noodzaak om een meditatieobject in gedachte te nemen en negen plaatjes van een monnik die een olifant achterna zit, tot hij er tenslotte op wegrijdt. Deze plaatjes zijn te vergelijken met de in Zenkringen bekende tien plaatjes van de os. In beide gevallen gaat het om het tot rust brengen van de geest. En is er nooit een eind aan het verkrijgen van meer inzicht.
Simin, bedankt!
Prabodh Kenshin Jongepier
Redacteur van het blad Kanzeon van Zen Centrum Rotterdam
——————————————————————————
Gluren bij Phuntsok Chö Ling
‘Dit kan het niet zijn’ denk ik als ik om half acht bij Rodenrijsestraat nr. 25 arriveer. Een paar balken versperren de ingang . ‘Lama is er nog niet’ zegt Hannie Hameeteman geruststellend in mijn mobiel. ‘Verderop gaat de straatnaam over in Rodenrijselaan’ vertelt ze.
Bij binnenkomst zit de voorkamer van het souterrain al vol met ca. 20 cursisten, die net als ik gekomen zijn voor de tweede avond van de introductiecursus door Lama Jigmé Namgyal. We gaan al vast naar de tempel in de grotere achterkamer, waar de achterwand rondom het altaar vol staat met Boeddhabeelden, een foto van de Dalai Lama en foto’s van andere lama’s. Aan de andere muren hangen mooie wandkleden met betekenisvolle afbeeldingen.
De ‘facilitators’ Hendrik en Diether die van mijn komst weten, vangen mij hierop. Allemaal goed geregeld. Zij vertellen aan de groep dat de cursus Meditatietechniek vooral zal gaan over hoe je het geleerde in de praktijk kunt brengen teneinde meer medemenselijkheid in je omgeving te verspreiden. ‘Wees zo relaxed mogelijk in de natuur van je eigen mind’ noteer ik. Dat spreekt mij wel aan.
We horen dat Jigmé Namgyal uit een nomadenfamilie komt die hoog in de bergen van Tibet leeft. Wat een contrast met het Westen! Op achtjarige leeftijd trad hij toe tot een klooster en tien jaar later vertrok hij naar het grote Boeddhistische Instituut van zijn leraar Khenpo Jigmé Phuntsok Rinpoche. Tijdens de culturele revolutie besloot zijn leraar om niet te vluchten maar de bergen in te trekken waar hij les bleef geven. Moedig! Nadat Lama Jigmé zijn leraren had geraadpleegd vertrok hij naar Europa. Daar stichtte hij in Luxemburg het Centre Culturel Tibetain en in Rotterdam in 2004 het Rotterdamse Tibetaanse Boeddhistische Centrum.
We doen negen ademhalingsoefeningen: beurtelings het linker- en het rechterneusgat afsluiten en een volledige ademhaling. Dan komt Lama Jigmé binnen. Ik zie dan pas een soort troon op het podium (Tseud) waarop hij plaats neemt.
Hij spreekt Engels. Gelukkig wordt alles door Diether, die gewend is aan zijn taalgebruik, steeds vertaald. Lama vraagt eerst wie hier voor het eerst aanwezig zijn en ook wie in Ahoy bij de toespraak van de Dalai Lama waren. Veel vingers gaan de lucht in. ‘Wat heeft de Dalai Lama daar gezegd?’ Hij daagt ons uit om te vertellen wat de Vier Edele Waarheden inhouden. Kloppen deze waarheden nog wel voor ons zelf? Veel van wat Lama Jigmé zegt, komt een Zen Boeddhist bekend voor. De wet van oorzaak en gevolg, inter-dependance, ons handelen vanuit ons ego en onze emoties. ‘Iedereen wil geluk. Als je dit met je hart begrijpt, mondt dit uit in diep respect en harmonie met jezelf en je omgeving’.
Lama geeft vervolgens een korte introductie tot het leven van de Boeddha. Hij benadrukt dat ‘Boeddha niet religieus was. We zijn op zoek naar geluk en proberen het lijden te vermijden. Daarbij kan onze geest ziek gemaakt worden door de drie bekende vergiften: haat, afgunst en onwetendheid; daar komen nog bij: trots en jaloezie. Boeddha onderwees volgens Lama negen voertuigen, waaronder Mahayana. Deze richting komt net als Zen ook in het Tibetaans Boeddhisme voor. Er is echter niet één weg voor iedereen. Het Boeddhisme is in dat opzicht een ‘supermarket of choices. Er is eigenlijk niet zo veel verschil in richtingen. Met water kun je koffie of thee maken maar dat is niet de essentie. Maar voor een keuze heb je wel kennis nodig’.
Als voorbeeld hoe de geest kan werken, vergelijkt hij de ‘crazy monkey mind en de crazy donkey mind: de geest die springt van verleden naar toekomst resp. de intelligente maar koppige geest. Houd van je zelf en de harmonie komt van zelf’.
Om negen uur is er een kleine pauze, waarin ik wat vragen mag stellen en een foto mag maken. Lama nodigt me uit om samen met hem op de foto te gaan. Hij slaat heel vriendelijk een arm om mij heen. Ik merk dat het mij ontspant. Ik zeg dat ik Zen Boeddhist ben en hij vertelt dat hij heel lang Zen heeft onderwezen in Zuid-Amerika.
Na de pauze geeft Lama aanwijzingen voor een meditatie. We zitten ca. 15 minuten terwijl Lama zijn gebedsmolen draait. Daarna chant hij driemaal. ‘Om geluk te vinden moet je trainen, net als in de sportschool. Dat kan wel vier tot vijf jaar duren’. Hij gebruikt veel voorbeelden om te onderstrepen dat negatieve gevoelens en klagen over je omgeving geluk in de weg staan. Hij roept ons op ‘om minstens een uur per dag te mediteren en dat te verdelen over de dag in perioden van tien minuten. Bouw dit dan uit en denk over de positieve dingen in je leven. Neem de tijd om gelukkig te zijn en relax om blokkades te voorkomen in je lijf’.
Vervolgens vraagt Lama wat hij heeft gezegd vanavond. Hij chant zelf nog iets en ook de groep zingt dat ‘het opdragen van de verdiensten bij mag dragen aan het geluk van de levende wezens’. Dan verlaat Lama Jigmé de tempel.
Naast de overeenkomsten met Zen zijn er ook verschillen zoals blijkt uit onderstaande korte samenvatting. “Op donderdagavond is er een studieklas waar een commitment op zit; nl. iedere week aanwezig met hooguit een afmelding van 25% per jaar, minstens een half uur beoefenen maar als het kan langer en je studie iedere week, met aan het einde van het jaar een toets. Daarnaast is de Ngondro klas, dat is een programma: 100.000 toevluchtsgebeden en neerbuigingen, Bodhicitta (verlichting bereiken zodat je alle levende wezens verder kunt helpen tot aan verlichting), 100.000 Vajrassatva beoefening (bepaalde mantra`s en visualisaties voor zuivering), 100.000 Mandala offerings (om te onthechten van materiële en geestelijke beslommeringen) en 100.000 Guru Yoga beoefeningen (bestaande uit bovenstaande elementen, om in verbinding te komen met de wijsheidsgeest van je leraren.)” Er zijn dus veel studiemogelijkheden.
“Daarnaast is er, als je geen lid wilt worden een meditatie cursus met een cyclus van 8 keer of studiedagen 1 keer in de maand met een bepaald thema op zondag en 2 of meer retraites van 7 – 10 dagen met Lama Jigmé. En ….dan zijn er nog externe lezingen die Lama verzorgt in andere organisaties/gevangenis en scholen etc.“
Rest nog te vertellen dat Lama Jigmé regelmatig uit Luxemburg naar Rotterdam overkomt of via skype verbinding heeft met het centrum. Phuntsok Chö Ling is trouwens op zoek naar een andere grote locatie in Rotterdam en zoekt voor retraites e.d. een grotere huisvesting buiten de stad.
Met dank Diether, Hendrik en Hannie Hameeteman, voorzitter bestuur en persoonlijke assistent van Lama Jigmé Namgyal. Web site: www.phuntsokcholing.org
Prabodh Kenshin Jongepier, redacteur van het Kanzeon zomerschrift van Zen Centrum Rotterdam. Web site: http://www.zenrotterdam.nl/